به گزارش خبرنگار مهر، جشنواره‌های تئاتر تبدیل به بهانه‌ای برای فعالیت گروههای تئاتری شده‌اند. چون تعداد سالن‌های نمایش به اندازه‌ای اندک است که تعداد معدودی از فعالان این رشته امکان فعالیت و به صحنه بردن یک اثر را در طول سال به دست می‌آورند و بازسازی سالن‌های نمایش تئاتر شهر یا سنگلج شرایط را پیچیده‌تر هم کرده است.
جشنواره‌های ما دولتی هستند و این موضوع می‌تواند به گروههای تئاتر نوید دریافت کمک هزینه برای اجرای نمایش را بدهد. دریافت عنوان برگزیده شرایط نسبی اجرای نمایش را نیز برای آنها تا حدود زیادی مهیا می‌کند. البته مسئله اصلی میزان کمک هزینه‌هاست و اینکه این مبلغ چه زمانی به دست گروهها می‌رسد و برای آنها امکان فعالیت را فراهم می‌آورد.
هادی جهانگیری‌منش کارگردان نمایش "رضا موتوری" می‌گوید: "به نظر من مشکل اصلی جشنواره تئاتر کانون‌ها این است که وضعیت تعیین زمان و محل تمرین گروههای نمایشی خوب مدیریت نشده است. بودجه اندکی که برای گروهها در نظر گرفته شده نیز به خوبی تقسیم نمی‌شود. زیرا در نظر گرفتن مبلغ واحد نمی‌تواند جوابگوی نیاز همه گروهها باشد و باید این مبلغ به نسبت هزینه‌ها تعیین شود."
بهنام بختیاری کارگردان نمایش "آبی‌های زمین" در این باره گفت: "هر اندازه که برای تولید و اجراء نمایش هزینه شود، به همان نسبت کیفیت آثار بالاتر می رود. من در شش دوره جشنواره عضو ثابت بوده و معتقدم به افراد با سابقه طولانی که حضورشان موجب افزایش اعتبار جشنواره می‌شود، باید بیشتر توجه شود."
علیرضا ترمان نویسنده و کارگردان نمایش "قصه شهر خاکستری" اعتقاد دارد: "فعالیت برخی فرهنگسراها در همکاری با جوانان فعال در زمینه تئاتر محدود است. فرهنگسراها نباید فقط کار ارائه متون به جشنواره‌ها را در برنامه خود داشته باشند و به لحاظ آماری سطح کار خود را بالا ببرند، بلکه می‌توانند تا مراحل نهایی تولید کار با گروهها همکاری کنند."
مسعود منصوری کارگردان نمایش "امشب دیگر مهره‌های پشتم نی‌لبک می‌زنند" در این باره اظهار داشت: "جشنواره کانون‌ها تا حدودی می‌تواند باعث معرفی استعدادهای جدید به عرصه تئاتر شود. اما به هر حال باید توجه بیشتری صورت بگیرد. یعنی در خصوص دادن کمک هزینه‌ها بیشتر دقت شود و برای اجرای نمایش‌های برگزیده نیز برنامه‌ریزی خوبی صورت بگیرد."
تاسیس فرهنگسرا که همگی از سالن نمایش برخوردارند این نوید را به فعالان عرصه تئاتر داد که می‌توانند از شرایط اجرایی بهتری برخوردار شوند. اجرای نمایش "بینوایان" به کارگردانی بهروز غریب‌پور در فرهنگسرای بهمن بر این مسئله تاکید بیشتری کرد. اما در طول زمان مشخص شد که سالن بیشتر فرهنگسراها شرایط اجرای حرفه ای را ندارند.
مناسب نبودن صحنه به خاطر عمق کم و عرض زیاد، نامناسب بودن جنس کف صحنه، محدود بودن امکانات صوتی و نوری و ایراد در عایق‌بندی و آکوستیک صدا بخشی از مشکلاتی است که همواره مطرح می‌شود. این مسایل تئاتری‌های حرفه‌ای را از اجرا در فرهنگسراها منصرف می‌کند و جوانترها نیز گله‌مندند که این موضوع در جشنواره تئاتر کانون‌ها بیشتر خودنمایی کرد.
هادی حسنعلی سازنده نمایش "مجلس ترحیم مبارک" معتقد است: "شرایط اجرای ما در جشنواره کانون‌ها مناسب نبود. مسئولین برگزاری جشنواره باید توجه بیشتری نسبت به تجهیز سالن‌ها داشته باشند. در سالنی که ما اجرا می‌رفتیم، کف سالن سیمان بود و تعداد نور ثابت در سالن وجود داشت. در حالی که نمایش ما نیازمند نورهای مختلف بود."
محمود اکبرشاهی کارگردان نمایش "آفتاب لب بوم" با انتقاد از نحوه توجه به گروهها و امکاناتی که در اختیار آنان قرار می‌گیرد، گفت: "این جشنواره تا حدودی من را یاد جشنواره‌های دانش‌آموزی می‌اندازد. هم به جهت امکانات و هم توجهی که به گروههای نمایشی می‌شود. البته همه دست‌اندرکاران تلاش خود را می‌کنند، اما آنچه در نهایت دیده می‌شود جدی نبودن جشنواره است."
در مجموع باید به این موضوع اشاره کرد که جشنواره تئاتر کانون‌های نمایش برای اینکه در شرایط بهتر برگزار شود و کیفیت لازم را داشته باشد، از یکسو باید در تعیین و پرداخت کمک‌هزینه به گروههای نمایشی دقت بیشتری نشان بدهد و حمایت بهتری از گروهها داشته باشد و از سوی دیگر برای افزایش کیفیت سالن‌های نمایش فرهنگسراها تلاش بیشتری اعمال کند.
نظر شما